Στην προχθεσινή προσυνεδριακή νομαρχιακή συνέλευση δεν πήγε. Έγραφε ο ποιητής "η δουλειά κουράζει" και στην περίπτωση του - βάρδια απογευματινή - ήταν απαγορευτική κάθε δεύτερη σκέψη.
Πρέπει επίσης να ομολογήσει ότι δεν έχει ασχοληθεί, όσο θα ήθελε, με τα εσωκομματικά - τούτον τον άγριο καιρό. Γνωρίζει - η μικρή του ιστορία βαραίνει ήδη από τα χρόνια - ότι τα Κόμματα λειτουργούν με τους δικούς τους ρυθμούς, μα τώρα πίστευε ότι οι διαδικασίες για το 6ο συνέδριο είναι σε απόλυτη αναντιστοιχία με τις ανάγκες των αριστερών πολιτών, των πολιτών... Η αρχική του θέση - το έκτακτο συνέδριο θα βλάψει και θα διαιρέσει το Κόμμα - έβρισκε τώρα μια δικαίωση, τόσο κάτω από το βάρος των πυκνών πολιτικών εξελίξεων όσο και από τις εσωκομματικές κακοήθειες - ευνοούνται σε συνθήκες πόλωσης - κακοήθειες που άρχισαν να γίνονται γάγγραινες στο φθίνον σώμα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Ήταν σίγουρος και δυστυχώς επιβεβαιώθηκε... η συμμετοχή ήταν πολύ μικρή. Απελπιστικά μικρή, πενήντα άνθρωποι όλοι κι όλοι. [και δεν έφταιγε η εργάσιμη Τρίτη...]. Η τοπική οργάνωση ήταν απούσα - παρόλο την ύπαρξη βουλευτή - χωρίς εσωτερική λειτουργία και με την πλειοψηφία της διαιρεμένη σχετικά με το ζήτημα του ΣΥΡΙΖΑ... Αδυνατούσε και εξακολουθεί να εμπνεύσει τα μέλη της και η νομαρχιακή του Ηρακλείου, ήρθε να προστεθεί στις ανάλογες προσυνεδριακές στην υπόλοιπη Ελλάδα. Αυτό πρέπει να προβληματίσει την νέα ηγεσία - κάθε συνέδριο εκλέγει μια νέα ηγεσία - και να το αντιμετωπίσει με διαφορετική λογική... Η παλιά έχει αρκεστεί να διακηρύσσει και να επικαλείται το "Κόμμα των μελών"...
Αν πήγαινε - το ήθελε πραγματικά πολύ - ήθελε να συνδράμει τους συντρόφους του της Ανανεωτικής Πτέρυγας και τον εισηγητή του κειμένού της... θα άκουγε την εισήγηση του γραμματέα - μια άνευρη απαρρίθμηση γεγονότων ελάχιστης σημασίας - και τρεις ακόμα εισηγήσεις... Θα είχε - όπως και όλα τα υπόλοιπα μέλη - άντε 3΄, άντε 5΄ χρόνο για τη δική του τοποθέτηση... [προς στιγμή και αν βέβαια πήγαινε σκεφτόταν να κάνει εκείνο το πάλιο κόλπο... να δηλώσει εξ` αρχής την ουσιαστική διαφωνία του με όλα τα κείμενα και να διεκδικήσει ισότιμο χρόνο με τους εισηγητές. Την τελευταία φορά έπιασε - μα τώρα που όρεξη για συνδικαλισμό...].
Θα έθετε λοιπόν με τρόπο λιτό το πρώτο ερώτημα: ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ; Ναι! Αλλά ΠΩΣ; Θα προσπαθούσε να αναλύσει ότι όσο η πολιτική ως σχέδιο για την αλλαγή της κοινωνίας - δηλαδή ως πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων - πνίγεται και αργοπεθαίνει στο όνομα μιας επίπλαστης "ενότητας" τόσο η συγκατοίκιση στον ΣΥΡΙΖΑ θα υπογράφει και την ταφόπλακα του ιδρυτικού μας συμβολαίου. Οφείλουμε να παραδεχθούμε και να αποτυπώσουμε στην πολιτική απόφαση του συνεδρίου μας ότι μια αριστερά ενωμένη, χωρίς επαρκή, κοινή προγραμματική βάση θα εξακολουθεί να είναι μια ανίσχυρη και ακίνδυνη αριστερά.
Με μια κουβέντα θα περνούσε στο δεύτερο ερώτημα που συνήθισε να βάζει: ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ; Ναι! Αλλά σε ΤΙ; Εδώ - ίσως με ένα κόμπιασμα - θα άρχιζε λέγοντας ότι ο ίδιος θεωρεί αναγκαίο - καλύτερα στοιχείο της φυσιογνωμίας μας - τον πολυσυλεκτισμό του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Έναν πολυσυλεκτισμό που έχει δομηθεί πάνω σε αξιακές εκκινήσεις, στοιχείο καθοριστικό της εικοσάχρονης πορείας του χώρου. Όσο ο ΣΥΝ απομακρύνεται από αυτές τις ιδρυτικές πράξεις γέννησής του, τόσο ένα κομμάτι - εκείνο που αντλεί την ύπαρξη του από την ιστορικότητα της ανανεωτικής αριστεράς - νοιώθει αποσυνάγωγο στο κοινό μας σπίτι! Γνωρίζει ότι τα συνέδρια λύνουν τα ώριμα ζητήματα. Γνωρίζει επίσης ότι την κύρια ευθύνη την φέρει η πλειοψηφία... Με βάση αυτά τα δεδομένα θα καλούσε τους εισηγητές της πλειοψηφίας να απαντούσαν γιατί εγκατέλειψαν αυτήν την κουλτούρα συννενόησης που χαρακτήριζε το Κόμμα στην προηγούμενη πορεία του. Και θα ήταν εξίσου αυστηρός και με τον νεότερο και με τον παλαιότερο σύντροφό του...
Ο ίδιος δεν έθετε "κόκκινες γραμμές"... Προτιμούσε να μιλάει για ένα " κόκκινο νήμα"... και σε όσο χρόνο του απέμενε θα προσπαθούσε να το ξεδιπλώσει. Θα τόνιζε την ανάγκη η δική μας αριστερά να "σηκώσει" το βάρος δημιουργίας ενός μετώπου κατά της βίας και της τρομοκρατίας. Σήμερα που οι κοινωνικοί αγώνες γίνονται σκληρότεροι, η ομαλή διεξαγωγή τους να φέρει τη σφραγίδα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Σήμερα που όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν και κατανοούν ότι η κρίση εξελίσσεται σε παγκόσμιο φόντο, οι κοινωνικοί αγώνες να προσδοκούν την εξάπλωσή τους πέρα από τα εθνικά σύνορα και το αίτημα της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης να φέρει τη σφραγίδα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και του ΚΕΑ. Σήμερα που η απαξίωση της πολιτικής είναι γενικευμένη, η προάσπιση των θεσμών της δημοκρατίας - μαζί με την αταλάντευτη κριτική στα πρόσωπα που τους καταρακώνουν - να φέρει τη σφραγίδα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και την υπογραφή του προέδρου του... Ακριβώς γιατί από τις εξωθεσμικές λύσεις που πάντα κάποιοι επεξεργάζονται η πρώτη χαμένη θα είναι - είναι ιστορικά - η αριστερά!
Μιλούσε όπως έγραφε με κομμάτια κι αποσπάσματα... Δεν ήξερε ή δεν ήθελε πια να μιλάει αλλοιώς... Μα ο χρόνος είχε ήδη περάσει. Το ήξερε και ζήτησε ένα λεπτό να κλείσει με μια φράση από ένα παλιότερο κείμενό του: "ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ότι μας ενδιαφέρει η προοπτική της συλλογικής δραστηριοποίησης και συζήτησης για τη μόρφωση του αναγκαίου για την κοινωνία μας προγραμματικού λόγου της μεταρρύθμισης και του αριστερού εκσυγχρονισμού. Το ζητούμενο αυτό μας αφορά όλους: Οφείλει να ενεργοποιηθεί με ανοχή και ατομική δημοκρατική στάση προς κάθε κατεύθυνση σύντομα, δίχως προκαταβεβλημένους κανόνες, βολανταριστικό στόμφο, από πρίν δοσμένους ρόλους και σεβάσμιες ιεραρχίες." [και εκτός κειμένου και με αυτό κλείνω σ. πρόεδρε]... Τούτη είναι η πρόταση μου προς το σώμα του συνεδρίου... Κλείνω με το ρητορικό ερώτημα... Μπορούμε να κάνουμε συνέδριο ουσίας; Μπορούμε; Και δηλώνω ότι ψηφίζω το κείμενο θέσεων της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΉΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ υπερασπιζόμενος την ιστορική μου καταγωγή και το ιδρυτικό συμβόλαιο που με τους - τις περισσότερους -ες συνυπογράψαμε το μακρινό πια 1992.
Αν πήγαινε αυτά θα έλεγε... Αν πάει στο συνέδριο αυτά θα πει... Και ανάλογα θα πράξει!
Υ.Γ.1. Έσμιξαν αμέσως μετά το τέλος της συνέλευσης. Τα παιδιά και η καθοδήγηση του έκαναν την τιμή να περάσουν και να τον δουν. Τους περιποιήθηκε όσο μπορούσε [για τη νέα του δουλειά θα γράψει σύντομα] και στο τελευταίο κρασί έφτιαξαν και τη " λίστα "... Έτσι διεκδικούν τη στήριξη των μελών της Οργάνωσης Ηρακλείου. Τα αποτελέσματα αργά το βράδυ του Σαββάτου...
Υ.Γ.2. Η Ειρήνη, ο Μανόλης, ο Χάρης και ο ίδιος θα εκπροσωπήσουν την Ανανεωτική Πτέρυγα Ηρακλείου, στο έκτακτο συνέδριο του ΣΥΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου